2016-05-19 ჩემი სამომავლო გეგმები საქართველოს უკავშირდება
რუბრიკის სტუმარია
მირანდა თედეშვილი,
ბაბეშ ბოიას უნივერსიტეტი
— საუბარი მოსწავლეობის პერიოდით დავიწყოთ. სწავლობდი ქარელის რაიონის სოფელ ცერონის საჯარო სკოლაში, რომელიც წარჩინებით დაამთავრე. რა ადგილი უჭირავს შენს ცხოვრებაში სკოლაში გატარებულ წლებს, განსაზღვრა თუ არა სკოლამ შენი პროფესიული მომავალი?
— მოგესალმებით! უპირველეს ყოვლისა, მადლობა თქვენს რუბრიკას მასპინძლობისთვის, ძალიან სასიამოვნოა ჩემი გამოცდილების ქართველი სტუდენტებისათვის გაზიარება. რაც შეეხება სკოლას, შემიძლია გითხრათ, რომ ეს პერიოდი ერთ-ერთი ყველაზე სასიამოვნო და ნაყოფიერი იყო, რომელმაც დიდი როლი შეასრულა ჩემს შემდგომ განვითარებაში არა მარტო ინტელექტუალური, არამედ პიროვნული თვალსაზრისითაც. ყოველთვის კარგ მოსწავლედ ვითვლებოდი და სკოლაც მედალზე დავამთავრე. გამომდინარე იქიდან, რომ ბუნებით მაქსიმალისტი ვარ, არასოდეს ვიყავი კმაყოფილი ჩემი თავით და დღემდე მიმაჩნია, რომ რაღაც შესაძლებლობები სათანადოდ არ გამოვიყენე და დრო, რომელიც შეიძლებოდა გაცილებით ნაყოფიერად გამომეყენებინა ინტელექტუალური განვითარებისთვის, ასე ვთქვათ, ფუჭად დავკარგე. პედაგოგებმა მომცეს განათლება და დამეხმარნენ იმ უნარების განვითარებაში, რომლებმაც საკმაოდ მყარი ფუნდამენტი შემიქმნეს უფრო დიდი ნაბიჯების გადასადგმელად. მიმაჩნია, რომ სკოლას, გარდა საგანმანათლებლო ფუნქციისა, უმნიშვნელოვანესი აღმზრდელობითი ფუნქციაც აკისრია — იგი გაძლევს გარკვეულ ღირებულებებს, თუმცა, „მარტო წვრთნა რას უზამს, თუ ბუნებამც არ უშველა“. რაც შეეხება იმას, თუ რამდენად განსაზღვრა სკოლამ ჩემი პროფესიული მომავალი, შემიძლია გითხრათ, რომ ეს არჩევანი, ძირითადად, პირადი ინტერესებიდან გამომდინარე გავაკეთე, თუმცა კი სკოლაში მიღებული განათლების გარეშე, ამ მიზნის მიღწევას, სავარაუდოდ, ვერ შევძლებდი.
— ფlex-ის პროგრამით ამერიკის შეერთებულ შტატებში გაემგზავრე. გვიამბე ამ პერიოდის შესახებ, რით დაგამახსოვრდა ამერიკული სკოლა?
— მომავალ ლიდერთა გაცვლითი პროგრამის შესახებ, პირველად, ჩემი ინგლისურის პედაგოგისგან შევიტყვე, თუმცა, მაშინ სერიოზულად არ განმიხილავს გამარჯვების შესაძლებლობა, რადგან საკმაოდ დიდი კონკურენციაა და „შიდა სამზარეულოში“ ჩახედვის შემდეგ დავრწმუნდი, რომ მართლაც საუკეთესო მონაწილეები იმარჯვებენ. ეს შესაძლებლობა რეალობად აღვიქვი ბuckswood-ის საზაფხულო სკოლაში ყოფნის პერიოდში, ჩემს თანაგუნდელებთან საუბრის შემდეგ და, უკვე მე-11 კლასში, მონაწილეობა მივიღე შესარჩევ ტურებში, რომელთა წარმატებით გავლის შემდეგ გავემგზავრე ამერიკის შეერთებულ შტატებში, კალიფორნიის შტატში, ქალაქ ვაისალიაში. ეს იყო ერთ-ერთი ყველაზე დიდი გამოცდილება ჩემთვის — როდესაც 15-16 წლის ასაკში ხვდები სრულიად უცხო გარემოში, გარდა იმისა, რომ სწავლობ ძალიან ბევრ რამეს, ასევე გიწევს გარკვეული ღირებულებების გადაფასება, ამ პროცესში უკეთ ხედავ შენს სუსტ და ძლიერ მხარეებს, რაც ძალიან გეხმარება პიროვნულ ზრდაში. ამერიკაში ყოფნის პერიოდში საშუალება მქონდა გავცნობოდი ამერიკული სკოლის სპეციფიკას. ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი განმასხვავებელი, ამერიკულ და ქართულ სკოლას შორის, არის ის, რომ ამერიკული სკოლა უფრო მეტად უწყობს ხელს მოსწავლის პროფორიენტაციას. ამერიკელ მასპინძელ ოჯახში ცხოვრება დამეხმარა უკეთ გავცნობოდი ამერიკულ ღირებულებებს და ცხოვრების სტილს. პროგრამაში მონაწილეობის პერიოდში სხვადასხვა დაწესებულებაში მომიწია მოხალისეობა, რაც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ამერიკელების ცხოვრებაში და საკმაოდ საინტერესო გამოცდილება აღმოჩნდა ჩემთვისაც. ამასთანავე არაერთხელ მომიწია საქართველოს შესახებ პრეზენტაციის გაკეთება და მისი პოზიტიური კუთხით წარმოჩენა. სიმართლე გითხრათ, მსგავი ტიპის პროგრამაში მონაწილეობა დიდი პასუხისმგებლობაა იმდენად, რამდენადაც ხარ ქვეყნის სახე, რომლის შესახებაც არცთუ ისე ბევრმა ადამიანმა იცის და გარკვეული წარმოდგენა შენგან ექმნებათ. ამიტომ, როგორ მოახდენ საკუთარი თავის პრეზენტაციას ადგილობრივი საზოგადოების წინაშე, ძალიან მნიშვნელოვანია. მიღებული გამოცდილებიდან გამომდინარე, შემიძლია ვთქვა, რომ სწორედ ამერიკაში გატარებულმა პერიოდმა განსაზღვრა ჩემი სამომავალო გეგმები.
— შემდეგ 100%-იანი დაფინანსებით ირიცხები გრიგოლ რობაქიძის სახელობის უნივერსიტეტში. მონაწილეობ aisec-ის პროგრამაში და სტაჟირების გასავლელად პოლონეთში მიდიხარ...
— აბიტურიენტობის დროს ძალიან ბევრი ვიფიქრე, თუ რომელ უნივერსიტეტში გამეგრძელებინა სწავლა და საბოლოო არჩევანი გრიგოლ რობაქიძის სახელობის უნივერსიტეტზე შევაჩერე, რამდენიმე მიზეზის გამო. უპირველეს ყოვლისა, ჩემი არჩევანი განპირობებული იყო იმ პროგრამის უნიკალურობით, რომელსაც ვსწავლობ, კერძოდ, ეს გახლავთ სოციოლოგია, მედია, კულტურის პროგრამა, რომელიც წარმოადგენს ამ სამი დისციპლინის გაერთიანებას და შეისწავლის საკმაოდ აქტუალურ პრობლემატიკას. პროგრამასთან ერთად ჩემთვის გადამწყვეტი იყო ამ უნივერსიტეტში მოღვაწე პროფესორ-მასწავლებელთა კვალიფიკაცია, ვინაიდან „უნივერსიტეტს ქმნის არა ადგილი, არამედ დახელოვნებული ოსტატი“. შემიძლია სრული პასუხისმგებლობით გითხრათ, რომ გრიგოლ რობაქიძის უნივერსიტეტი ფლობს ძალიან დიდ ინტელექტუალურ კაპიტალს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი და დასაფასებელია, რომ მათი მოღვაწეობა არ შემოიფარგლება მხოლოდ პედაგოგიური საქმიანობით და, პარალელურად, ეწევიან ძალიან მნიშვნელოვან სამეცნიერო საქმიანობას სოციალური, ფილოსოფიური და პოლიტიკის მეცნიერებების მიმართულებით. მიუხედავად იმისა, რომ სწავლა საკმაოდ სტრესული პროცესია, სწორედ ამ ადამიანების დამსახურებაა, რომ ეს პროცესი ჩემთვის სასიამოვნო იყო. სათანადოდ, ალბათ, ვერასოდეს გამოვხატავ ჩემს უდიდეს პატივისცემას და მადლიერებას მათ მიმართ იმ საქმის გამო, რასაც ემსახურებიან და იმის გამო, თუ რამხელა რესურსს, ენერგიას და ძალისხმევას დებენ თითოეულ სტუდენტში. არასოდეს დავიღლები მათზე საუბრით, ამიტომ მოკლედ გეტყვით, რომ მეამაყება მათი თითოეული ლექცია, რჩევა, პუბლიკაცია და პროექტი, რომელსაც ახორციელებენ.
რაც შეეხება უნივერსიტეტს, მაქსიმალურად უზრუნველყოფს სტუდენტების შესაძლებლობების რეალიზებას არაერთ საერთაშორისო თუ ადგილობრივ პროგრამაში მონაწილეობის თვალსაზრისით. გარდა ამისა, უნივერსიტეტი სტუდენტებს სწავლის საფასურის შემცირების არაერთ შესაძლებლობას სთავაზობს. ჩემ შემთხვევაში, ეს გახლდათ პროგრამა „გრანტს+გრანტი“, რომლის არსიც მდგომარეობს იმაში, რომ აბიტურიენტი, რომელიც ერთიან ეროვნულ გამოცდებში მიიღებს 50, 70 ან 100%-იან დაფინანსებას, უნივერსიტეტისგან, შესაბამისად, იმავე ოდენობის შიდა დაფინანსებას იღებს. გამომდინარე იქიდან, რომ ერთიანი ეროვნული გამოცდების შედეგად მოვიპოვე 100%-იანი სახელმწიფო გრანტი, ამავე ოდენობის თანხა გამომიყო უნივერსიტეტმა და 4 წლის განმავლობაში სრულად გავთავისუფლდი სწავლის საფასურისგან.
როგორც ზემოთ აღვნიშე, უნივერსიტეტი სტუდენტებს არაერთ საერთაშორისო პროგრამაში მონაწილეობის საშუალებას აძლევს. უნივერსიტეტში სწავლის პერიოდში მონაწილეობა მივიღე Aisec-ის პროგრამაში და სტაჟირების გასავლელად პოლონეთში გავემგზავრე, ამჟამად კი Erasmus Mundus-ის პროგრამით გახლავართ რუმინეთში და ვსწავლობ ბაბეშ ბოიას უნივერსიტეტში.
უნივერსიტეტში მოქმედებს საერთაშორისო ინტეგრაციის ცენტრი, რომელიც უზრუნველყოფს სტუდენტების ჩართულობას მსგავსი ტიპის პროექტებში. ცენტრს ხელმძღვანელობს ქალბატონი ნინო ქემერტელიძე, ამავე უნივერსიტეტის პროფესორი. იგი ეხმარება სტუდენტებს რეგისტრაციისა და მობილობის საკითხებთან დაკავშირებული საკითხების მოგვარებაში. სწორედ მისი დახმარებით მოვაგვარე ზემოთ ხსენებულ პროგრამებში მონაწილეობასთან დაკავშირებული საკითხები. აქვე ვისარგებლებ შემთხვევით და, თქვენი რუბრიკის მეშვეობით, მადლობას გადავუხდი მას მხარდაჭერისა და დახმარებისთვის.
დღევანდელი გადმოსახედიდან და უნივერსიტეტში მიღებული გამოცდილებიდან გამომდინარე, მიმაჩნია, რომ საუკეთესო არჩევანი გავაკეთე და სწორედ ამავე უნივერსიტეტში ვაპირებ სწავლის გაგრძელებას სამაგისტრო პროგრამაზე.
— Erasmus Mundus-ის პროგრამაში გამარჯვების შემდეგ სწავლას რუმინეთში ბაბეშ ბოიას უნივერსიტეტში აგრძელებ, გვიამბე ამ სასწავლებლის შესახებ.
— ბაბეშ ბოიას უნივერსიტეტი რუმინეთის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი და რეიტინგული სასწავლებელია. მულტიკულტურული და კოსმოპოლიტური გარემო, ინტერდისციპლინური პროგრამები, სწავლების საინტერესო მეთოდოლოგია... — ეს გახლავთ მცირე ჩამონათვალი იმ მახასიათებლებისა, რომელიც ამ უნივერსიტეტს აქვს. სწავლა-სწავლების პროცესი საკმაოდ საინტერესოდ, ინტერაქტიულ გარემოში მიმდინარეობს და საშუალებას აძლევს თითოეულ სტუდენტს, თეორიულ ცოდნასთან ერთად, დიდი პრაქტიკული გამოცდილება მიიღოს.
— რა წესით გამოიყოფა სტიპენდიები და გრანტები უცხოელი სტუდენტებისთვის, რა პრივილეგიებით სარგებლობენ წარჩინებული სტუდენტები, არის თუ არა მათთვის რაიმე შეღავათები და, ნაწილობრივ მაინც, აკმაყოფილებს თუ არა სტიპენდია სტუდენტის მოთხოვნებს?
— გამომდინარე იქიდან, რომ შეხება მაქვს როგორც ამერიკულ, ასევე ევროპულ გაცვლით პროგრამებთან, შემიძლია გითხრათ, რომ სტიპენდიების და გრანტების მოპოვების კრიტერიუმები განსხვავებულია და დიდწილადაა დამოკიდებული პროგრამის სპეციფიკაზე. მნიშვნელოვანია მაღალი აკადემიური მოსწრება, მდიდარი რეზიუმე, რეკომენდაციები და აპლიკანტის მოტივაცია, რომელიც ადასტურებს მისი ინტელექტუალური ზრდის პოტენციალს, ასევე დიდი მნიშვნელობა აქვს ინგლისური ენის ცოდნის დონეს. რაც შეეხება უშუალოდ erasmus mundus-ს, შემიძლია გითხრათ, რომ, დიდი კონკურენციის გამო, საკმაოდ რთულია სტიპენდიის მოპოვება. ჩემ შემთხვევაში, სტიპენდიის გაცემის გადაწყვეტილება მიიღო ევროპის დამოუკიდებელმა კომისიამ, აქაურ უნივერსიტეტთან შეთანხმებით და აქ არსებულმა საერთაშორისო თანამშრომლობის სამსახურმა, რომელიც ერთგვარი შუამავალია მიმღებ და გამგზავნ უნივერსიტეტებს შორის სტუდენტის მობილობის პროცესში. პროგრამა ევროკავშირის მიერ ფინანსდება და სრულად ფარავს მონაწილეობის ხარჯებს. გამარჯვების შემთხვევაში, სტუდენტები უზრუნველყოფილი არიან ყოველთვიური სტიპენდიით, რომელიც შეესაბამება და აკმაყოფილებს მათ მოთხოვნებს.
— როგორ ფიქრობ, რა უპირატესობა აქვს ევროპულ მოწინავე უმაღლეს სასწავლებლებს ქართულთან შედარებით. რა შეგიძლია გვიამბო სასწავლო პროგრამების, ლექციებისა და პროფესორ-მასწავლებლების შესახებ, რა მსგავსება და განსხვავებაა ევროპულ უმაღლეს სასწავლებლებსა და ქართულს შორის?
— როდესაც ვსაუბრობთ ქართულ და ევროპულ უნივერსიტეტებზე, აუცილებლად უნდა აღინიშნოს ის ფაქტი, რომ ევროპულ უნივერსიტეტებს არსებობის ხანგრძლივი ისტორია და გამოცდილება აქვთ, რაც აისახება კიდეც სწავლების მეთოდოლოგიაზე. აქ არსებული ზოგიერთი პროგრამა ჯერ კიდევ არაა დამკვიდრებული ქართულ უნივერსიტეტებში, ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში ევროპისგან ჩვენი იზოლაციის გამო. გარდა ამისა, ქართული საუნივერისტეტო სივრცე, კადრების პროდუქციის თვალსაზრისით, ვერ ახერხებს ბალანსის შენარჩუნებას. თუ შევადარებთ იურიდიული, დიპლომატიური ან ბიზნესის ფაკულტეტების კურსდამთავრებულთა რაოდენობას ინჟინრების, ფიზიკოსების, ქიმიკოსების რაოდენობას, ტენდენცია უფრო ნათელი გახდება. მისასალმებელია, რომ, უკანასკნელი რამდენიმე წლის განმავლობაში, სახელმწიფოს საგანმანათლებლო პოლიტიკა მიმართულია ქართველი ახალგაზრდების ამ სფეროებით დაინტერესებისკენ და იმედია, რეალურ შედეგებს მივიღებთ. მსგავსი პრობლემა ევროპულ საგანმანათლებლო სივრცეს, თითქმის, არ აქვს, იქ ვითარება გაცილებით დაბალანსებულია.
რაც შეეხება პროფესორ-მასწავლებლებს, შემიძლია გითხრათ, ამ თვალსაზრისით, საქართველო ნამდვილად არ ჩამორჩება ევროპულ უნივერსიტეტებს. სტუდენტს საქართველოშიც შეუძლია კარგი განათლების მიღება. როგორც უკვე აღვნიშნე, ლექციები საკმაოდ საინტერესოდ, ინტერაქტიულ გარემოში მიმდინარეობს და ძალიან დიდი ყურადღება ექცევა სტუდენტის ხედვას კონკრეტულ საკითხთან დაკავშირებით. ასევე მნიშნელოვანია, რომ შესაძლებელია თეორიული ცოდნის პრაქტიკაში გადმოტანა სხვადასხვა აქტივობის საშუალებით, რასაც, სტუდენტის შეფასებისას, საკმაოდ მნიშვნელოვანი ყურადღება ექცევა.
— მიამბე შენი სამუშაო გამოცდილების შესახებ. ამჟამად, სწავლის პარალელურად, რა საქმიანობას ეწევი?
— ამერიკაში ყოფნის პერიოდში ძალიან გამიტაცა მოხალისეობრივმა საქმიანობამ, რადგან საშუალება გეძლევა, უანგაროდ აკეთო საზოგადოებისთვის სასარგებლო საქმე და, ამავდროულად, განივითარო პრაქტიკული უნარები, რაც შენთვისაც სასარგებლოა. საქართველოში დაბრუნების შემდეგ აქტიურად ჩავერთე ამ საქმიანობაში და მონაწილეობა მივიღე სხვადასხვა ორგანიზაციის მიერ განხორციელებულ პროექტებში, პარალელურად, მშვიდობის კორპუსის ამერიკელ მოხალისეებთან ერთად, ჩართული ვარ საზაფხულო ბანაკებში ლიდერად და ვატარებ ტრენინგებს სხვადასხვა აქტუალურ თემაზე. რუმინეთში წამოსვლამდე, გარკვეული პერიოდი საქართველოს სტატისტიკის ეროვნულ სამსახურში ვმუშაობდი, ამავე პერიოდში, ჩემს რამდენიმე ფლჶხ-ელ მეგობართან ერთად, მოვიპოვე ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტის გრანტი, რომლის ფარგლებშიც, სხვადასხვა ბავშვთა სახლში მცხოვრებ მზრუნველობამოკლებულ ბავშვებს ჩაუტარდათ ტრენინგკურსები. სამწუხაროდ, პროექტი სექტემბერში განხორციელდა, ამ პერიოდში უკვე აღარ ვიყავი საქართველოში და მხოლოდ გრანტის მოპოვების პროცესსა და საორგანიზაციო საკითხებში შევძელი მონაწილეობა, მაგრამ მაინც მოხარული ვარ, პროექტი წარმატებით რომ განხორციელდა.
ამჟამად, სწავლის პარალელურად, ჩემს ფაკულტეტზე არსებული საერთაშორისო სტუდენტური კლუბის წევრი ვარ. ბაბეშ ბოიას უნივერსიტეტი უცხოელი სტუდენტების დიდი რაოდენობით გამოირჩევა. მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩამოსულ ადამიანებთან ინტერაქცია თუ აზრთა გაცვლა-გამოცვლა მეხმარება მოვლენების სხვადასხვა პერსპექტივიდან შეფასებაში, რაც, გარდა პიროვნულისა, ჩემი პროფესიული ინტერესიც არის. პარალელურად, ვემზადები სტუდენტთა სამეცნიერო კონფერენციისთვის, ასევე ჩართული ვარ რამდენიმე პროექტში საქართველოში — დისტანციური რეჟიმი ამის საშუალებას მაძლევს.
— განათლების მიღება საზღვარგარეთ ქართველი ახალგაზრდებისთვის სულ უფრო და უფრო პოპულარული ხდება. სწორი არჩევანის გაკეთება, საჭირო გამოცდილებისა და ცოდნის გარეშე, ძნელია. რას ურჩევ საზღვარგარეთ ცოდნის გაღრმავებისა და კვალიფიკაციის ამაღლების სურვილის მქონე ახალგაზრდებს?
— პირველ რიგში, მინდა აღვნიშნო, რომ ამ საკითხთან დაკავშირებით ჩვენს საზოგადოებაში არასწორი დამოკიდებულებაა. ხშირად საზღვარგარეთ მიღებული განათლება ასოცირდება კვალიფიციურ კადრთან, რაც, ჩემი აზრით, ნამდვილად არ არის ასე და პიროვნების კვალიფიციურობის კრიტერიუმად სხვა ინდიკატორები უფრო მნიშვნელოვანია. რაც შეეხება საზღვარგარეთ სწავლის სურვილს, სტუდენტებს, პირველ რიგში, ვურჩევ, სწორად შეარჩიონ ის პროგრამა და უნივერსიტეტი, სადაც სურთ სწავლის გაგრძელება, რათა არ აღმოჩნდნენ დროისა და ენერგიის ფუჭად დაკარგვის პრობლემის წინაშე. სამწუხაროდ, ხშირად ხდება, რომ საზღვარგარეთ მიღებული განათლებით ადამიანი ქართულ სივრცეში ვერ ახერხებს თავის დამკვიდრებას. ამის ერთ-ერთი მიზეზია ის, რომ იქ მიღებული განათლება, რიგ შემთხვევებში, არ არის ქართული გარემოს ადეკვატური, შესაბამისად, ძალიან მნიშვნელოვანია არჩევანი პრაგმატულად გააკეთო და ისწავლო იმ პროგრამაზე, რომელიც საქართველოშიც მოთხოვნადია. იმ შემთხვევაში, თუ სამომავლო გეგმები საქართველოს უკავშირდება, ვფიქრობ, უმჯობესია, ბაკალავრიატის საფეხურის საქართველოში გავლა, რაც გარკვეულ ცოდნას გაძლევს ამა თუ იმ სფეროს შესახებ. ამის შემდგომ, სურვილის და შესაბამისი მზაობის შემთხვევაში, შეიძლება საზღვარგარეთ სწავლის გაგრძელება. მოტივაციის თვალსაზრისით, ვურჩევდი, არასოდეს შეუშინდნენ შესაძლო წინააღმდეგობებს და მაქსიმალურად გამოიყენონ დრო, ენერგია და ყოველი შესაძლებლობა, რომელიც ეძლევათ.
— სად და როგორ ატარებ თავისუფალ დროს? მიამბე, როგორ ცხოვრობენ რუმინელი ახალგაზრდები, რა არის მათთვის პრიორიტეტული, როგორია რუმინული სტუდენტური ცხოვრება?
— თავისუფალ დროს, ძირითადად, სხვა ერასმუსელ სტუდენტებთან ერთად ვატარებ. ქალაქი, სადაც ამჟამად ვცხოვრობ, 2015 წელს დასახელდა ევროპის ახალგაზრდულ დედაქალაქად, შესაბამისად, ძალიან ბევრი საშუალებაა იმისათვის, რომ ახალგაზრდებმა ინტერესების შესაბამისად, გაატარონ თავისუფალი დრო. აქაური ახალგაზრდების ერთ-ერთ დიდ უპირატესობად მიმაჩნია, რომ სწორად ახერხებენ დროის გადანაწილებას. მიუხედავად იმისა, რომ პრიორიტეტული სწავლა და პროფესული განვითარებაა, უდიდეს ყურადღებას აქცევენ თავისუფალი დროის სწორად გამოყენებას და გართობას. აქაური სტუდენტური ცხოვრება დიდად არ განსხვავდება ქართული სტუდენტური ცხოვრებისგან, თუმცა, ქართველი სტუდენტებისგან განსხვავებით, აქაური სტუდენტები უკეთ ახერხებენ პრიორიტეტების გადანაწილებას.
— როგორ გესახება მომავალი, სად აპირებ დამკვიდრებას? როგორ ფიქრობ, საზღვარგარეთ მიღებული განათლება საქართველოში დასაქმებაში ითამაშებს თუ არა გადამწყვეტ როლს?
— ამ ეტაპზე, ჩემი მთავარი მიზანი მომავალი სემესტრის წარმატებით დასრულებაა, ხოლო საქართველოში დაბრუნების შემდეგ სწავლას გავაგრძელებ სამაგისტრო პროგრამაზე. ამის შემდეგ, შესაძლებლობის შემთხვევაში, სწავლას გავაგრძელებ ევროპაში ან ამერიკაში. რაც შეეხება პროფესიულ კარიერას, ჩემი სამომავლო გეგმები საქართველოს უკავშირდება, კერძოდ კი საგანმანათლებლო სფეროს და მიმაჩნია, რომ საკმაოდ ბევრი მუშაობა მომიწევს ამ სფეროში ღირსეული ადგილის დასამკვიდრებლად. რაც შეეხება დასაქმებას, არ ვფიქრობ, რომ საზღვარგარეთ მიღებული განათლება დასაქმების აუცილებელი პრერეკვიზიტია, პირველ რიგში, იმიტომ რომ, ეს იქნება ძალიან უსამართლო დამოკიდებულება იმ ძალიან ბევრი ნიჭიერი ქართველი ახალგაზრდის მიმართ, რომელთაც საქართველოში უწევთ განათლების მიღება და ნამდვილად არაფრით ჩამოუვარდებიან საზღვარგარეთ განათლებამიღებულ ადამიანებს. ვფიქრობ, ამოსავალი პიროვნული უნარ-ჩვევებია და კადრის კვალიფიკაციის შემოწმებისას პოტენციური დამსაქმებლების ამოსავალი პრინციპი სწორედ ეს უნდა იყოს.
— დაბოლოს, როცა ადამიანი საზღვარგარეთ ცხოვრობს, მეტს ფიქრობს სამშობლოზე. საზღვარგარეთ გატარებულ მცირე პერიოდშიც კი სხვანაირად აფასებს საკუთარ ღირებულებებს. როგორ ფიქრობ, მიგვიღებს ევროპა ისეთებს როგორებიც ვართ, თუ ბევრი რამის გადახედვა და გადაფასება მოგვიწევს? რა არის შენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი და ღირებული, რაც რუმინეთში გატარებულმა პერიოდმა მოგცა?
— იმ გამოცდილებიდან გამომდინარე, რაც ამერიკასა და ევროპაში მივიღე, შემიძლია გითხრათ, რომ ნამდვილად მართალს ბრძანებთ, საზღვარგარეთ ცხოვრება გეხმარება დამკვირვებლის პოზიციიდან შეაფასო მოვლენები, განსაზღვრო ის მიღწევები და გამოწვევები, რომლის წინაშეც შენი ქვეყანაა, გააანალიზო მისი პოტენციალი და სამომავლო განვითარების ტენდენციები.
რაც შეეხება საქართველოს კავშირს ევროპასთან, რამდენიმე პერსპექტივიდან უნდა შევაფასოთ მოვლენები. თუ ამოვალთ უფრო ზოგადი ტენდენციებიდან და პარალელს გავავლებთ ევროპულ და ქართულ ხელოვნებასთან, კულტურასთან, ლიტერატურასთან, თუ გავითვალისწინებთ, რომ საქართველოში ყოველთვის მოიძებნებოდნენ ადამიანები, რომლებიც ცდილობდნენ ევროპული ღირებულებების დამკვიდრებას, მაშინ ცხადია, საქართველოს სწრაფვა „ევროპული ოჯახისკენ“ უსაფუძვლო ნამდვილად არ არის. რაც შეეხება იმას, თუ რამდენად თვალსაჩინოა ეს დამოკიდებულება ყოველდღიურ ინტერაქციაში და ქცევის ნორმებში, საკმაოდ დიდი განსხვავებაა, რაც განსაკუთრებით თვალშისაცემია დასავლეთ ევროპის ქვეყნების მაგალითზე. ალბათ მოგვიწევს ძალიან ბევრი ღირებულების გადაფასება, მეტი მზაობა სიახლისთვის და ცვლილებისთვის, რისი ამოსავალიც, პირველ რიგში, ინდივიდია. სიმართლე გითხრათ, დიდი სურვილი მაქვს ვცხოვრობდე საქართველოში, სადაც თითოეულ ადამიანს გასიგრძეგანებული ექნება თავისი წილი პასუხისმგებლობა ქვეყნის განვითარებაში (როგორ დემაგოგიურადაც უნდა ჟღერდეს) და სადაც ადამიანებს ეცოდინებათ, რომ მათი თავისუფლება, პირველ რიგში, სხვისი თავისუფლების პატივისცემას გულისხმობს.
გარდა იმ ცოდნისა, რომელიც აქ სწავლის პერიოდში მივიღე, შემიძლია გითხრათ, რომ მოვლენების ობიექტურად ანალიზის უნარი და „განსხვავებულის“ ადეკვატურად მიღება არის ის, რაც აქ გატარებულმა პერიოდმა მომცა. აქ კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი, რამდენად კონსტრუირებული ვიყავი სოციალურად და მჯერა, ეს გამოცდილება ძალიან დამეხმარება მომავალში.
კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა თქვენს რუბრიკას მასპინძლობისათვის, გისურვებთ წარმატებებს!
ესაუბრა მაკა ყიფიანი
|