2013-10-03
სკოლამდელი განათლება — არამიმზიდველი რეალობა და პერსპექტივები
სასწავლო წლის დაწყება ისეთივე თავსატეხი რჩება ბაღის ასაკის ბავშვების მშობლებისთვის, როგორც სკოლის მოსწავლეების მშობლებისთვის. გამუდმებულად ისმის კითხვები: სად მივიყვანო ბავშვი, რომელი ბაღი სჯობს, კერძო თუ სახელმწიფო? ბუნებრივია, ამის მიზეზი სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებების არასაკმარისი ხარისხია, არასანდოობა, რომ მათი შვილების განვითარება ადრეულ ასაკში სათანადოდ ვერ იქნება უზრუნველყოფილი. მესმის მშობლების, რადგანაც სახელმწიფო ბაღები დღეს მართლაც ვერ უზრუნველყოფენ ბავშვის განვითარებას, მათ მომზადებას სკოლისთვის.
ჩვენს სკოლამდელ განათლებაში, სამწუხაროდ, დიდი ხნის განმავლობაში სიახლე არ შესულა, ბაღების უმრავლესობაში სწავლება ძველი მეთოდოლოგიით მიმდინარეობს, ეს მაშინ, როდესაც ყველა კვლევა ადასტურებს, რომ სკოლამდელ განათლებას გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება ბავშვის შემდგომი განვითარებისთვის. მაინც რა კრიტერიუმებით უნდა შეარჩიოს მშობელმა ბაღი? ჯერ კიდევ შემორჩენილი საბჭოური ზეიმების სიუხვით თუ იმ კრიტერიუმებით, რომელმაც მათი შვილი სკოლისთვის უნდა მოამზადოს. პირველ რიგში, ალბათ, სასურველია მშობელმა იცოდეს, როგორ მომზადებულ ბავშვს ითხოვს პირველი კლასი. ბაღს კი ამისათვის დიდი რესურსი აქვს — განუვითაროს სკოლამდელი ასაკის პატარას ყველა ის უნარი, რომელიც პირველკლასელს სჭირდება. ამიტომ, მშობლებს მაინცდამაინც გული ნუ დასწყდებათ, თუკი მათმა შვილმა ბაღში ზეიმზე „მთავარი როლი“ ვერ მიიღო, ნურც იმაზე, რომ 5 წლის ასაკში სკოლაში არ მიიყვანეს. რადგანაც ვერც ზეიმი იძლევა სასურველ შედეგს და ვერც 5-წლიანი ასაკის ბავშვის სკოლაში დაშვება. „სოციალური კვლევისა და ანალიზის ინსტიტუტმა“, მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ცენტრის დაკვეთით, 5 წლის ასაკის მოსწავლეების სწავლების პრობლემები გამოიკვლია. კვლევამ აჩვენა, რომ მშობლები ხშირად 5 წლის ბავშვების მზაობის ფაქტორად ლექსების ცოდნასა და ფიზიკურ პარამეტრებს განიხილავენ, არადა ბავშვის სასკოლო მზაობა მთელ რიგ ფიზიკურ, შემეცნებით და სოციალურ ფაქტორებს მოიცავს და მხოლოდ ლექსების, ასოების და ციფრების ცოდნით არ განისაზღვრება. იმავე კვლევების შედეგად, 5-წლიანი ბავშვების სკოლებში დაშვება არასწორად შეფასდა.
ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა, როცა არსებობს პრობლემა, რას აკეთებს შესაბამისი უწყება ამ პრობლემის დასაძლევად? სკოლამდელი განათლების შესახებ განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრომ 2007 წლიდან დაიწყო მუშაობა, შეიქმნა ახალი სტანდარტი და პროგრამები, მასწავლებლებისთვის მეთოდოლოგია, რომელიც სკოლამდელი აღზრდის სასწავლო დაწესებულებებში უნდა დაინერგოს, თუმცა ეს მხოლოდ მუნიციპალიტეტებისა და თავად ბაღების მეტი მონდომებით შეიძლება განხორციელდეს.
გასულ კვირას, განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს ორგანიზებითა და გაეროს ბავშვთა ფონდის (ჲნჳCჶფ) მხარდაჭერით, სკოლამდელი განათლების პირველი საერთაშორისო კონფერენცია „სკოლამდელი განათლება საქართველოში — რეალობა და პერსპექტივები“ გაიმართა. კონფერენციის მიზანი სწორედ სკოლამდელი განათლების სფეროში არსებული პრობლემების იდენტიფიცირება, მათი გადაჭრის გზების დასახვა და რეკომენდაციების შემოთავაზება იყო, რომლებიც გათვალისწინებული იქნება სკოლამდელი განათლების ერთიანი სახელმწიფო ხედვისა და პოლიტიკის შექმნის პროცესში.
როგორ მიმდინარეობს სკოლამდელი განათლების განვითარების პროცესი, ამის შესახებ გვესაუბრება სკოლამდელი განათლების განვითარების სამმართველოს უფროსი ნატო ფანჩულიძე.
— სკოლამდელი განათლების თემა აქტუალურია განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროსთვის უკვე 2007 წლიდან. ამ პერიოდიდან შეიქმნა არაერთი მეთოდოლოგიური მასალა, მათ შორის ბავშვის ადრეულ ასაკში განვითარების სტანდარტი, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანი დოკუმენტია — ბავშვის მრავალმხრივ განვითარებას ემსახურება როგორც ფიზიკური, ისე შემეცნებითი და ესთეტიკური კუთხით. დოკუმენტში ასახულია, რა უნდა იცოდეს ბავშვმა სკოლაში წასვლამდე ან რა უნარებს უნდა ფლობდეს, ანუ მასში ბავშვის განვითარების ყველა კომპონენტია გათვალისწინებული. ამ დოკუმენტის შემდეგ მასწავლებელთათვის შეიქმნა დამხმარე მეოთოდოლოგია, როგორ წარმართონ სასწავლო პროცესი ისე, რომ ბავშვმა სტანდარტით გათვალისწინებულ მიზნებს მიაღწიოს. რა თქმა უნდა, ეს არ არის დოგმატური მიზნები, რადგან თითოეული ბავშვი ინდივიდუალური განვითარების გზას გადის და საკუთარი ტემპით ვითარდება. ასე რომ, ეს არ არის მკაცრი დოკუმენტი, რომელიც ავალდებულებს მასწავლებელს, ამა თუ იმ შედეგზე გაიყვანოს ბავშვი. თუმცა, ეს სასურველი მიზანია რომლისკენაც უნდა ისწრაფვოდეს ყველა აღმზრდელი, მასწავლებელი. გარდა ამისა, შეიქმნა: მასწავლებლებისთვის — სასწავლო სივრცის ორგანიზების სარეკომენდაციო მასალა; ბაღის გამგეებისთვის — სკოლამდელი დაწესებულების მართვის სახელმძღვანელო; არაქართულენოვანი მოსახლეობისთვის — ქართული ენის სწავლების მასალა ადრეულ ასაკში და სხვ.
დამეთანხმებით, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. ბუნებრივია, ვავრცელებთ მასალებს, თუმცა ბევრი არაფერი შეცვლილა, რადგან, მოგეხსენებათ, სკოლამდელი განათლება არ არის სავალდებულო, არ არის ყველასთვის უზრუნველყოფილი და ძალიან დაბალია ჩართულობა, ბავშვების დაახლოებით 50 პროცენტია ჩართული. აქედან გამომდინარე, არაერთგვაროვანი სურათია — ქალაქებში გადატვირთული ჯგუფები, სოფლებში ბაღების არარსებობა. სწორედ ამ პრობლემებზე სასაუბროდ გადავწყვიტეთ საერთაშორისო კონფერენციის ჩატარება, რომელსაც უცხოელი მომხსენებლები და სტუმრები ესწრებოდნენ. კონფერენციაზე 12 მოხსენება იყო წარმოდგენილი, ასევე კვლევა, რომელიც 5-წლიანი ბავშვების სკოლაში მიყვანასთან დაკავშირებულ პრობლემებს წარმოაჩენდა.
თემით — სკოლამდელი განათლების მნიშვნელობის შესახებ — განსაკუთრებული ყურადღება გამახვილდა ადრეულ ასაკში ჩადებული ინვესტირების ეფექტურობაზე (ვგულიხმობ პროგრამებს, ადამიანურ-მატერიალურ რესურსებს). თუკი ეს ადრეულ ასაკში იქნება უზრუნველყოფილი, ეს დახარჯული თანხა სახელმწიფოს, გრძელვადიან პერსპექტივაში, სარგებელს მოუტანს. ეს არის დაზოგილი თანხა ჯანდაცვის კუთხით, ანუ ადამიანები, სავარაუდოდ, უფრო ჯანმრთელად ვითარდებიან და ყალიბდებიან, როცა ადრეულ ასაკში ხდება მათ შესაძლო პრობლემებზე რეაგირება და ამ პრობლემების გადაჭრა. კვლევები ადასტურებს, თუ ბავშვი სრულფასოვანია და მას ადრეულ ასაკში განვითარების უფრო მრავალფეროვანი გარემო აქვს, ის მეტ წარმატებას აღწევს ზრდასრულ ასაკში. თუკი ბავშვი სკოლაში იმ უნარებით აღჭურვილი მიდის, რაც მას პირველი კლასის სასწავლო პროგრამის უკეთ დაძლევაში ეხმარება, ბუნებრივია, ის უფრო ნაყოფიერ შედეგს აჩვენებს. ადრეულ ასაკში ბავშვისთვის შექმნილი კარგი გარემო — აღმზრდელობითი, საგანმანათლებლო და ა.შ. — მას სწავლის შემდგომი პერიოდისთვის და საერთოდ ცხოვრებისთვის ამზადებს. რასაკვირველია, ეს აქტივობები გაჯერებული უნდა იყოს თამაშით ან თამაშზე ორიენტირებული, რადგანაც ეს ადრეული ასაკია და არ შეიძლება ისეთი აქტივობებით გადატვირთვა, რომელიც ბავშვის ასაკობრივ თავისებურებებს არ ითვალისწინებს. ამის გათვალისწინება უმნიშვნელოვანესია, სწორედ ამიტომ მოითხოვს ადრეული ასაკის საგანმანათლებლო პროგრამები ძალიან გულისხმიერ მუშაობას. მის შედგენაში ჩართული უნდა იყვნენ ფსიქოლოგები, დარგის შესაბამისი სპეციალისტები, რათა ბავშვებმა თავი იგრძნონ კომფორტულად, უსაფრთხოდ და, რაც შეიძლება, მეტი ინტერესი გაუჩნდეთ. საქართველოში არის ადგილები, სადაც აუცილებლად საჭიროა სწრაფი რეაგირება — საჭირო დროს საჭირო ზომების მიღება, რომ აღმოიფხვრას არსებული ვითარება — მაგალითად, გადატვირთული ჯგუფები, დაბალი ხარისხის მომსახურება, რაც მრავალი კომპონენტით ხასიათდება.ეს შეიძლება ეხებოდეს კვებას, უსაფრთხოებას, სანიტარიულ მდგომარეობას. სწორედ ამ საკითხებზე მსჯელობისთვის გაიმართა კონფერენცია, რომელზეც მრავალფეროვანი მოხსენებები წარმოადგინეს, მეორე ნაწილი კი ამ მოხსენებების შედეგად წამოჭრილ საკითხებზე მსჯელობასა და რეკომენდაციების ჩამოყალიბებას დაეთმო — რა უნდა გაკეთდეს იმისთვის, რომ კონფერენციაზე დასახელებული პრობლემები აღმოიფხვრას და ეს მომსახურება გაუმჯობესდეს. დოკუმენტი, რომელზეც უკვე ვმუშაობთ, მოიცავს სფეროს ორგანიზებას და აღმზრდელის/მასწავლებლის კვალიფიკაციას. აუცილებლად უნდა განისაზღვროს, რა კვალიფიკაციის ადამიანი იქნება ამ სფეროში დასაქმებული.
— ბუნებრივია, კარგია, როცა იქმნება სტანდარტი და პროგრამები, მეორე და კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია, როგორ და რა სახით ხდება მისი რეალიზება? რამდენად შეძლებს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრო საქართველოს სკოლამდელ დაწესებულებებში ამ სტანდარტის დანერგვას?
— რეკომენდაციების სახით ჩვენ უკვე ჩართულები ვართ, არსებობს მონიტორინგის ჯგუფი, რომელიც სამინისტროში სამი ადამიანითაა წარმოდგენილი — წარმატებული ბაღის გამგე, წარმატებული არასამთავრობო ორგანიზაციის ხელმძღვანელი და განათლების სფეროს ექსპერტი. ისინი არსებულ მასალას, შესაძლებლობისა და მასშტაბის ფარგლებში, უწევენ პოპულარიზაციას, ანუ რეგიონებში გააქვთ და საკონსულტაციო შეხვედრებს ატარებენ, რათა ადგილებზე გაეცნონ აღმზრდელები/მასწავლებლები და ამ სფეროს მესვეურები პროგრამებში ასახულ რჩევებს, მითითებებს და მიიღონ რეკომენდაციები. რა თქმა უნდა, სტანდარტით მითითებული რეკომენდაციები მაქსიმალურად ვერ განხორციელდება, მაგრამ კარგი იქნება ეს გარკვეულ დონეზე მაინც თუ მოხდა. თუნდაც რამდენიმე მასწავლებელმა რომ მიიღოს სარგებელი, რჩევა და დანერგოს სკოლამდელ დაწესებულებაში, ესეც საქმეა. მაგრამ, ისევ და ისევ, ვიმეორებ, რომ ზოგადად რთული განსახორციელებელია, რადგან, ქვეყნის მასშტაბით, მძიმე მდგომარეობაშია სკოლამდელი განათლების სასწავლო დაწესებულებების მატერიალურ-ტექნიკური ბაზა, განსაკუთრებით რეგიონებში. ასევე მწვავედ დგას ადამიანური რესურსის პრობლემაც. ასაკი თავისთავად დასაძრახი არ არის, მაგრამ თუ საბავშვო ბაღის აღმზრდელი ასაკოვანია, შესაძლოა პატარასთან ურთიერთობა გაუჭირდეს, რადგან ამ ასაკის ბავშვები დინამიურ ურთიერთობას მოითხოვენ. ამდენად, მხცოვანმა ადამიანმა, ბუნებრივი მდგომარეობის გამო, შესაძლოა ეს ვერ შეძლოს. ხშირად ბაღის მასწავლებელს მეტი ფიზიკური აქტივობა მოეთხოვება — ბავშვთან ისეთი კომუნიკაცია რომელიც ბურთით თამაშით ან თუნდაც სიმღერით უნდა განახორციელოს.
ეს ზღვარი სტანდარტში მოცემულია. ბავშვის მრავალმხრივი განვითარება ნიშნავს როგორც ფიზიკური, ისე ესთეტიკური ღირებულების მიმცემ აქტივობებს. სიმღერის ელემენტის შესატანად არ არის აუცილებელი ბავშვთან მუსიკის მასწავლებელი შედიოდეს, ეს ელემენტი სწავლის პროცესში, მთელი დღის განმავლობაში, ტიპურმა აღმზრდელმა შეიძლება განახორციელოს. ამგვარი უნარებითა და ცოდნით აღჭურვილი სკოლამდელი განათლების დაწესებულებების თანამშრომლები არსებობენ როგორც უცხოეთში, ისე ჩვენს ქვეყანაში, ამის პრაქტიკა არსებობს. სკოლამდელი განათლების ან ადრეულ ასაკში ბავშვის განვითარების სპეციალისტი ან აღმზრდელი იმ მინიმალურ კომპეტიენციებს უნდა ფლობდეს, რაც ბავშვთან ურთიერთობისას სჭირდება.
— ნებისმიერი სიახლის დანერგვას სასწავლო დაწესებულებაში უშუალოდ მასწავლებელი/აღმზრდელი ახორციელებს. ამისთვის აუცილებელია თავად ფლობდეს სიახლეს, რაც უნდა დანერგოს. სხვა შემთხვევაში, მასწავლებელს ვერ მოვთხოვთ სტანდარტით გათვალისწინებულ შედეგს. ბუნებრივია, დგება აღმზრდელთა გადამზადების საკითხი. ეს ვისი პრეროგატივაა? ვინ უნდა უზრუნველყოს აღმზრდელის/მასწავლებლის გადამზადება?
— ამჟამად ეს სამინისტროს პრეროგატივა არ არის, ეს ფუნქცია ჩვენ არ გვაკისრია. ამ მომსახურებას ადგილობრივი მუნიციპალიტეტები და თვითმმართველობები ახორციელებენ და სწორედ მათ უნდა უზრუნველყონ მასწავლებლების გადამზადება, მცირე მასშტაბით, რასაც აკეთებენ კიდეც. კვალიფიკაციის ასამაღლებელი ცენტრები თითზე ჩამოსათვლელია. მაგალითად, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტს აქვს ბაღის აღმზრდელის ან სკოლამდელი დაწესებულების სპეციალისტის საკვალიფიკაციო კურსი, რომელიც, რა თქმა უნდა, ფასიანია.
— ჩართული არიან თუ არა ამ პროცესში კერძო ბაღები, რომლებიც ძალიან მომრავლდა და მოსახლეობის შეძლებული ნაწილი ბავშვის იქ მიყვანას ამჯობინებს?
— ჯერჯერობით, ვცდილობთ, საჯარო სივრცესთან გავარკვიოთ, რა ფორმატში მოხდეს მომსახურების გაუმჯობესება და შემდგომში, რასაკვირველია, ეს კერძო სექტორსაც შეეხება.
— რა სახით ვრცელდება ეს ინფორმაცია სკოლამდელ დაწესებულებებში?
— დამხმარე მასალა ჯერ კიდევ 2007 წელს დაიბეჭდა და გავრცელდა. გარდა ამისა, არსებობს ელექტრონული ფორმაც. სამინისტროში შევქმენით ინტერნეტგვერდი, რომელზეც აიტვირთება ინფორმაცია დღევანდელი განათლების სამმართველოს მიერ განხორციელებული პროგრამებისა და ეროვნული სასწავლო გეგმების დეპარტამენტის საქმიანობების შესახებ, ვებგვერდზე, ასევე, იქნება ადგილი პუბლიკაციებისთვის და, რაც მთავარია, ეს ყველაფერი მუდმივ განახლებად რეჟიმში იმუშავებს და ყველასათვის ხელმისაწვდომი იქნება.
— რა ინიციატივებია დაგეგმილი ინკლუზიური განათლების მიმართულებით?
— ამ კუთხით საკმაოდ კარგი ინიციატივები გვაქვს. არსებობს ერთ-ერთი არასამთავრობო ორგანიზაცია, რომელიც განსაკუთრებული საჭიროების მქონე ბავშვებზე ზრუნავს და მათთვის იმ ტიპის პროგრამებს ახორციელებს, რაც მათ ადრეულ ასაკში უკეთ განვითარებაში ეხმარება. მათ თბილისისა და რეგიონის ბაღების მასწავლებლები გადაამზადეს. ეს საუკეთესო მაგალითია იმისა, როგორ ითანამშრომლოს საჯარო სექტორმა კერძოსთან. ბუნებრივია, ყველაფერი ეს არ არის სისტემაში მოყვანილი და, ჯერჯერობით, მხოლოდ პროექტებისა და ინიციატივების დონეზეა. თუმცა, იმედი გვაქვს, შემდეგი ნაბიჯი ამ დახმარებებს უფრო მასშტაბურს გახდის.
— რას გულისხმობთ შემდეგ ნაბიჯში?
— შემდეგი ნაბიჯი, სკოლამდელი განათლების მიმართულებით, ეროვნული ხედვის შემუშავებაა. უნდა ჩამოვყალიბდეთ იმაზე, რა გვინდა და როგორ გვინდა, რომ იყოს ორგანიზებული ასაკობრივ ჭრილში. რომელ ასაკზე რომელი უწყება იქნება უფრო კომპეტენტური. თუ სკოლისათვის მზაობაზეა საუბარი, ერთი წინმსწრები წლის მანძილზე, შეიძლება 5-წლიანთათვის შემუშავდეს გარკვეული ტიპის პროგრამა და ეტაპობრივად გავხადოთ სავალდებულო. პირველ ეტაპზე, შესაძლოა ბავშვების გარკვეულ რაოდენობაზე გამოიცადოს და შემდგომში მათი რიცხვი გაიზარდოს, რომ ამით სკოლისათვის მზაობა უზრუნველვყოთ. რასაკვირველია, თანხვედრა უნდა იყოს პირველი კლასის პროგრამასთანაც.
— გამოდის, რომ სკოლამდელი განათლების პროგრამა მოწყვეტილია სასკოლო განათლების პროგრამას, ანუ კავშირი ამ საფეხურებს შორის დარღვეულია?
— რასაკვირველია, მოწყვეტილია. კერძო სკოლებში მოსამზადებელი კლასების შექმნის ტენდენცია შეიმჩნევა, ანუ კერძო სექტორმა აღნიშნულ პრობლემას ამით უპასუხა. მათ, თავისი საჭიროებიდან გამომდინარე, მიაჩნიათ, რომ სასურველია პირველ კლასში მოსვლამდე ბავშვი მეტად იყოს მომზადებული. თუმცა, ჩვენ არ ვართ სრულად ინფორმირებულები კერძო სკოლების მოსამზადებელი ჯგუფების პროგრამებზე. შესაძლოა ეს კარგი აქტივობაა.
— ბაღებში აღსაზრდელთა ნაკლები ჩართულობა გასულ წლებში იმანაც განაპირობა, რომ საბავშვო ბაღები ფასიანი იყო. წელს, როცა ბაღებში უფასო სწავლება გამოცხადდა, გაცილებით მეტი ბავშვი მივიდა. როგორ ფიქრობთ, სახელმწიფოს მხრიდან ეს სეგმენტი მეტ ყურადღებასა და სერიოზულ რეფორმირებას ხომ არ საჭიროებს?
— ზოგადი განაცხადი შეიძლება ასე გაკეთდეს, სტატისტიკაც არ არსებობს. ეს საკითხი, საქართველოს მასშტაბით, დასარეგულირებელია, ძირითადად რეგიონებში. რაც შეეხება თბილისს, სოციალური სააგენტოს ინფორმაციით, მსურველთა რაოდენობა ბაღებში მართლაც გაიზარდა. რა თქმა უნდა, ნაწილობრივ, უფასო სწავლებითაა განპირობებული მსურველთა რაოდენობის ზრდა. თუნდაც, 5 წლის ბავშვების მშობლებს ურჩევნიათ სკოლაში მიიყვანონ შვილები და არა ბაღში.
რეფორმირებას რაც შეეხება, ისევ გავიმეორებ, რომ საკმაოდ შრომატევადი და რთული ამოცანაა. საბოლოო ჯამში, ყველაფერი ისევ ფინანსებთან მიდის — აქვს თუ არა სახელმწიფოს ფინანსური რესურსი, რომ ადრეულ ასაკში ყველა ბავშვი მიიღოს მოსამზადებელ ჯგუფში, ან მიზანშეწონილია თუ არა საერთოდ მოსამზადებელი ჯგუფი, თუ სხვა მიმართულებით უნდა მიექცეს ამ სფეროს ყურადღება — იქნება ეს პოლიტიკის შემუშავება, თუ დოკუმენტის შექმნა, რასაც ბევრი კომპეტენტური სპეციალისტის ერთად მუშაობა სჭირდება. სახელმწიფო პოლიტიკა რომ განახორციელო, პირველ რიგში, უნდა იცოდე, რას ახორციელებ. სახელმწიფო პოლიტიკად სკოლაში 5-წლიანი ბავშვების დაშვებაც შეიძლება დასახელდეს და რა ხდება შემდეგ? ერთ-ერთი კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ ეს ინიციატივა ბავშვისათვის სასარგებლო არ აღმოჩნდა იმიტომ, რომ მათ ნაკლები ნებელობა, ყურადღების ნაკლები კონცენტრაცია და რიგი სხვა უკუფაქტორი ჰქონდათ.
— საერთაშორისო კვლევებით აღიარებულია, რომ ადრეული ასაკის განათლება, გარკვეულწილად, განაპირობებს შემდგომი განათლების ხარისხს — გაცილებით წარმატებულები არიან ის ბავშვები სკოლებში და შემდგომ უმაღლეს სასწავლებლებში, ვინც ბაღში დადიოდა. ხომ არ იგეგმება ამ ორი რგოლის მეტად დაკავშირება, მათი სასწავლო პროგრამების თანხვედრა და ამით განათლების ხარისხის ამაღლება?
— ეროვნული ხედვის დოკუმენტის განსაზღვრაში ყველა იმ ორგანიზაციამ, უწყებამ, თუ პიროვნებამ უნდა მიიღოს მონაწილეობა, ვისთანაც ეს უშუალო კავშირშია. შინაარსობრივად, ყველაზე მჭიდროდ განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს უკავშირდება, ჩვენი სამმართველოც სწორედ ამიტომაა სამინისტროში. კიდევ ერთხელ განისაზღვრება, ისევ და ისევ, 5-წლიანი ბავშვების მიყვანა სკოლაში — რამდენად შესაფერისია მათთვის პირველი კლასის პროგრამა თუ განსაკუთრებული აქტივობა უნდა დაიგეგმოს? ასეთი ნიუანსები აუცილებლად გასათვალისწინებელია. უმჯობესია მათ თამაშით გაჯერებული ან თამაშზე ორიენტირებული შემეცნებითი ტიპის აქტივობები მიეწოდებოდეს, რაც დღეს შეუძლებელია, თუნდაც იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ ამას სხვა სივრცე, გარემო და ფორმატი სჭირდება, რასაც დღეს საჯარო სკოლების პირველი კლასი ვერ პასუხობს.
ესაუბრა
ლალი ჯელაძე
|
